Ne olur, affeyle!.. Ben nefsine zulmedenlerden old - AlıntıSöz

Ne olur, affeyle!.. Ben nefsine zulmedenlerden oldum.
Nitekim bal rengi gözler de aynıyla mukabele etmişti. O da dile minnet etmeksizin sözün güzelini vazediyordu. Ne demişti, İlmin Kapısı?..
Kişi, açık ettiklerinin esiri; kendinde sırladıklarınınsa efendisidir.

Diğer Ahmet Turgut Sözleri ve Alıntıları